യാത്ര

യാത്ര

മിഴി നിറയുന്നു

മനമൊന്നു പിടഞ്ഞിടുന്നു

നിൻ ചാരെ നിന്നും

മെല്ലെ നീങ്ങിടുമ്പോൾ

ജനലിന്റെ തുരുമ്പിച്ച കമ്പികളിൽ

കൈകളമർത്തി

വിജനമാം വീഥിയിൽ നോക്കി നിന്നു നീ

എന്റെ വേർപാട്

വേദനയോടെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട്

കാലം എപ്പോഴോ ദാനമായി നല്കിയാ

പുതുജീവിതതിൻ പുലരിയായ് നീ

ഈറനണിയുന്ന നയനസൂനങ്ങളെ

നനുത്ത വിരൽകളാൽ മെല്ലെ തഴുകി

വേനലും മാരിയും ശൈത്യവും

ഒന്നിന് പുറകെയായി വന്നടുത്തു

അപ്പോഴും പതറാതെ നിഴൽപോലെ

നിന്റെ നേർത്ത സാമിപ്യം

മരണമൊരു പഥികനായി

പെട്ടെന്നൊരു ദിനം വാതിൽക്കൽ മുട്ടവേ

കഴിഞ്ഞില്ല ക്ഷണം നിരസിക്കുവാൻ

അറിഞ്ഞില്ല എത്ര നാൾ ബാക്കിയുണ്ടെന്നും

എവിടെ നിന്നു വന്നുവോ

അവിടേക്ക് തിരിച്ചൊരു പ്രയാണം

അനിവാര്യമാണെന്ന നഗ്നസത്യം

സിരകളിൽ ആഞ്ഞടിച്ചിടുന്നു

കൊടുങ്കാറ്റു പോലെ..

എൻറെ പട്ടട എരിഞ്ഞടങ്ങുമ്പോൾ

അതിൽ ആവിയായെൻ ദേഹം ഒടുങ്ങുമ്പോൾ

ഒരു നിമിഷം നിൻ മിഴി നിറഞ്ഞിടട്ടെ

എൻ യാത്രാമൊഴി ഓർത്ത്